رواية حور وعاصم الفصل التاسع عشر حتي الفصل الثاني والعشرون حصريه وجديده علي مدونة عالم الروايات والمعلومات
رواية حور وعاصم البارت التاسع عشر حتي الفصل الثاني والعشرون حصريه وجديده علي مدونة عالم الروايات والمعلومات
 |
19
عاصم : انا مش هطلقك بس لازم اتأكد الاول
حور : تتأكد من ايه
عاصم : انك لسه بن*ت
حور : 😳😳
عاصم بدا يقرب منها
حور : انت بتعمل ايه ابعد عنى يا عاصم
عاصم : ايه مش كان فهد اخوكى انا عايز اتأكد بقى
حور : تتأكد من ايه انت مريض
عاصم : انا لو فعلا مريض هبقى مريض بيكى و بحبك
حور: ابعد عنى يا عاصم و لو عايز نتأكد انا مستعدة نروح لدكتورة نكشف بس بعد ما تتأكد انا عايزة ورقتى توصلنى
عاصم : لاء مش هطلق انا واثق فيكى يا حور بس مش واثق فى فهد و ان ممكن يعمل ايه و انتى مش فى وعيك
حور : مش كل الناس بتفكر زيك يا عاصم
عاصم متملكش اعصابه و ضر*بها قلم لانه حس انها بدافع عن فهد اوى
عاصم : انتى ايه عرفك ولا حبيب القلب كل بعقلك حلاوة زى احمد زمان صحيح ما هى مش اول مرة
حور انصدمت من ان عاصم فكر فيها كده : انا عمرى ما أتصور انك تشوفنى كده يا عاصم انا بصون غيابك قبل وجودك و لو كنت زى ما بتقول عليا كنت وفقت احمد و روحت معه و مكنتش هتعرف حاجة يا عاصم انت بجد صدمتى فيك اكتر من اى حاجة فى حياتى انت كنت امانى و سندى و ضهرى فى الدنيا متوقعتش ان سندى يك*سرنى و يشك فيا بس خلاص انا فهمت يا عاصم كل حاجة شكرا انك فوقتنى من حلمى معاك اللى كنت فكرة حلو و هيفضل حلو بس خلاص شكلنا فى النهايات انا عايزة اطلق
عاصم : حور انتى ليه مش حاطة نفسك مكانى انا كنت بدور عليكى زى المجنون و فى الاخر اعرف انك كنتى قاعدة مع راجل بيشهد بحبك ايه شايفة اللى بيمشى فى عروقى ايه ماية ساقعة باردة لاء يا حور انا مسمحش لحد يبصلك بعينه مش يحبك كمان و انا بعمل كل ده من حبى انا صحيح ممكن اكون غلط زى ما بتقولى مع كارما بس انتى غلطك اكبر انا على الاقل مكنتش فى وعى بس انتى ايه كنتى قاعدة مع فهد بمزاجك و شايفة نظرة إعجابه بيكى و حابها
🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺
🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺
حور : كنت فاكرة بيعملنى كده كاخته زى ما انا بعمله كأخويا
عاصم : انا لازم اتأكد يا حور انا شوية و هتجنن
عاصم نزل هو و حور و ثريا للدكتورة
ثريا دخلت أوضة الكشف مع حور
الدكتورة كشفت و خرجت
عاصم: ايه يا دكتورة
الدكتورة : اللى جوة ديه مش بنت
عاصم ملامحه اتغيرت للغضب
20
عاصم: ايه يا دكتورة
الدكتورة : اللى جوة ديه مش بنت
عاصم ملامحه اتغيرت للغضب
عاصم مسك الدكتورة من هدومها : انتى متأكدة
الدكتورة: ابعد يا استاذ مينفعش كده انا مقدرة انك خايف على اختك بس ديه الحقيقة
ثريا : خلاص يا عاصم مش عايزة فضايح اكتر من كده
عاصم بصمت خرج من العيادة و ثريا اخدت حور و ركبوا العربية مع عاصم من غير ولا كلمة
عاصم : اتفضلى يا ماما اطلعى
ثريا : ماشى يا حبيبى يلا يا حور
حور بدموع : حاضر
عاصم بجدية : حور مش هتطلع مع حضرتك معلش اطلعى انتى
ثريا : بس يا عاصم
عاصم بغضب و زهق : و الله مش هيبقى ليا عليها كمان
ثريا طلعت بيتها و سابت حور فى العربية مع عاصم مرعوبة من عاصم
عاصم وصل البيت من غير ولا كلمه معها
حور بدموع ومصدومه ان فهد عمل كدا واستغل وجودها فى بيته كده
عاصم فتح باب العربيه لحور وشد ايده وطلعها الشقه ج*ر
حور : ابعد عنى والله معرف حاجه ولا عمر حد لمسنى
عاصم : ممكن كنتى بتديله الفرصه وانا اعرف منين ما انا المغفل
المضحوك عليه ياهانم انا هدوق من العذ*اب اللى انا حاسس بيه وانا لو عليا اطلقك بس انا....
حور بدموع : والله معرف ازى دا حصل انا عمرى ما لحظت حاجه زى ديه من فهد ده عمره ما حتى سلم عليا بايده ولا حاول يضيقنى
عاصم : والله وايه كمان قوليلى فهد حلو اد ايه وحبتيه مش بعيد اصلا تكونى حامل منه
حور : انت بتقول ايه انا متاكده ان مفيش حاجه من اللى باقولها ديه
عاصم : ايه الدكتوره هتتبلى عليكى ده مفيش حد فينا يعرفها عشان متقوليش حد اتفق معها ايه بقي حجتك
عاصم بجديه : اخر مره هسالك يا حور انتى سلمتى نفسك لفهد بارادتك
حور هزت رأسها بخوف بانه ايوه
عاصم متملكش اعصابه وووووو
🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺
🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺
21
عاصم بجدية: اخر مرة هسالك يا حور انتى سلمتى نفسك لفهد بأرادتك
حور هزت راسها بخوف بأنه ايوة
عاصم متملكش اعصابه و راح ماسك حور من رقبتها و بيبص فى عينها بغضب
حور بخوف : مش اقصد اللى فهمته يا عاصم انت فهمت غلط
عاصم بصلها نظرة اخرستها و باستحقار : انا على اد ما حبيتك على اد ما هدوق العذ*اب اللى حاسه منك
حور : عاصم والله افهمنى انا اقصد انى مكنتش بخاف من فهد لانه زى اخويا بالضبط مش اكتر
عاصم شد*ها من شعرها : انتى هتستعبطى يا رو*ح ام*ك
حور بدموع وهى مش عارفة تعمل ايه و مش مصدقة ان فهد يعمل كده فيها لأنها فعلا حسيت معه بالامان
عاصم بدا يته*جم عليها و يقرب منها اكتر
حور: عاصم بتعمل ايه ابعد عنى عيب مينفعش كده
عاصم و هو يتمدى اكتر و يحرك يده عليها بجر*اة: عيب ومينفعش ايه بالظبط ولا انتي متعودة علي فهد يارخي*صة
حور:انا مصدومة فيك بجد ياعاصم مصدومه حقيقي انك شايفني كدة ومش مصدقني
عاصم:انتي ايه مش ناوية تبطلي كدب يابت انتي دة الدكتورة قالت بنفسها وانتي لسة معترفة قدامي المفروض افهم ايه غير انك واحدة🤬🤬
حور بصدمه اكتر ان عاصم كان بنسبالها كل حياتها ممكن يكون متعصب بس دة بيبين هو شافها ازاي ودة اللي صدمها فيه
حور:مش انت شايفني كدة طلقني
عاصم:مش هطلقك ياحور وهخليكي تتمني ان الزمن يرجع بيكي علشان تتمني نقطة من حبي ليكي ومش هتلاقي
حور بانهيار: انت ليه مش مصدقني ليه مكدبني انا بقولك الحقيقة فهد زي اخويا انا متاكده محصلش حاجه
عاصم رم*ها علي السرير وبص في عينها وانفاسهم مختلطة مع بعض
حور بدموع وهي بتبص لعاصم اللي الغضب واضح في عيونه
عاصم بصلها وبعد عنها
عاصم:مش بحب اخد بواقي حد ولابحب الحاجة السهلة وخرج من الاوضة وساب حور منهارة وهي مش مصدقه كل اللي حصلها وعماله تفتكر وتسترجع كل حاجة عاصم بات اليوم دة برة
ولما رجع كان معه كارما وهي حضنه
كارما دخلت اوضة حور شد*تها من شعرها
كارما :ياحيو*انة قومي يلا كل دة نوم
حور:انتي بتعلمي ايه وايه اللي دخلك اوضتي
كارما:ديه ياحبيبتي شقة جوزي وانا حرة ادخل اي اوضه براحتي
عاصم دخل الاوضه وكان عاري الصدر كارما في ايه
كارما:ياحبيبي بقولها تقوم تحضر الفطار ليك
عاصم:طب تعالي ياقلبي عايزاك
وبص لحور: وانتي قومي يلا اسمعي كلام كارما
حور لسة هتتكلم
عاصم: انا علي اخري منك كلمة كمان وهربيكي من اول وجديد
حور قامت بدموع علي المطبخ وهي سامعة صوت عاصم وكارما بيضحكوا وفجأة الباب خبط
حور فتحت الباب
حور بصدمة:فهد😳😳
فهد:٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠
22
فجأة الباب خبط
حور فتحت الباب
حور بصدمة : فهد 😳
فهد بلهفة لما شاف وش حور اد ايه دبلان
حور : فهد روحت فين و سبتنى انت عملت ايه دمرتني
فهد : حور انا مكنتش اقصد سمحينى كنت فاكر اننا هنتجوز ضعفت
حور دمعت و فضلت تعيط
فهد بدون وعى طلع منديل و مسك وشها و مسح دموعها بايده
فى اللحظة ديه عاصم كان واقف و شافهم و متكملكش اعصابه
و فجأة
حور صحيت من النوم و طلعت بتحلم
عاصم رجع البيت مش طايق يبص فى وشها رغم أنها وحشته و نفسه يحضنها بس للاسف مش قادر ينسى اللى حصل
عاصم : أجهزى فى الفجر هنتحرك
حور : هنروح فين يا عاصم
عاصم : هتعرفى لما نروح فاضل ساعة يلا قومى اجهزى و لو ليكى حاجة فى البيت خديها
حور : ليه يا عاصم
عاصم : علشان مش هتباتى فيها تانى يا حور
حور بانهيار و انفعال : انت ليه بتعمل كده قولتلك محصلش حاجة و انا عمرى ما عملت حاجة غلط يا عاصم ولا سمحت لفهد يقربلى و لا اى حد غيره و لو هو عمل كده المفروض تجبلى حقى منه مش تعمل كده فيا انا
عاصم : الغلط غلطك انتى.. انتى اللى عشتى معه بمزاجك ومن ورايا مش هلمه لأنه اكيدقال واحده بالرخ*ص ده عادى لو عمل كده وسابها إذا سابت بيت أهلها عادى وعاشت معاه شهرين فى بيتى
حور : مش هتصدم ياعاصم لانى خلاص عرفت انا ايه فى نظرك
ودا ايه انت نزلت من نظرى افتكرتك هتقف جنبي مش ضدى
عاصم : لو كانت الدكتورة قالت انك لسه بنت جايز كنت اغفرلك
حور :والله يا عاصم انا متأكده ان محصلش حاجه
عاصم : انا هخلى ماما بكره توديكى دكتوره تانيه تكشف عليكى ولو ديه كمان قالت كده انا هشرب د*م فهد وحور انا عايز اقولك حاجه
حور بدموع :اتفضل
عاصم مسح دموعها بايده ودخلها فى حضنه : حور انا اسف على كل حاجه مكنش لازم اقولك كده او اعملك كده انتى ملكيش ذنب انا بس بغير عليكى يا حور بغير عليكى من اي حد يا حور حظى نفسك مكانى اختفيتى فجأة وكنت بتعذب فى غيابك
حور دخلت حضنه اكتر وكأنها طفلة كانت تايهة ولقيت امانها
عاصم ضمها اكتر وفضلوه هما الاثنين في حضن بعض لحد ماحس ان راس حور تقلت في صدره ونامت
تاني يوم الصبح ثريا اخدت حور لدكتورة النسا عاصم كان عايز يروح معاهم بس ثريا قالتله ان الحاجات دي عايزة ستات وبلاش ينزل معاهم
عاصم: عا يا امي طمنيني
ثريا: عاصم قولتلك طلقها يابني مينفعش كده الكتورة قالت ان حور حامل وخور اغمي عليها من ساعة ما سمعت الخبر
عاصم وقع الفون من ايده من الصدمه
أستوب
ياتري عاصم هيعمل اي في فهد وفهد كل دة فين طالما عمل كدة في حور ولا يكونش ملمس حور اصلا وفي حوار
🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺
🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺